Wednesday, August 18, 2021

A Place of Prayer for All People / Lugar Ng Panalangin Para Sa Lahat Ng Tao

 

Worship Suggestions

Prelude

Welcome and Sharing Community

            Ammouncements, Joys and Concerns

Gathering Hymn

            77  UMAY KAYO AMIN

Call to Worship:

              Reader 1: Psalm 84:1-4,
              Reader 2: Psalm 84:10-12

Hymn of Praise

              “Come, Thou Fount of Every Blessing” CCS 87

Invocation

Response

Scripture Reading: 1 Kings 8:1, 6, 10-11, 22-30, 41-43

Prayer for Peace

              Light the Peace Candle.

Iti intayo panangisayangkat ken panangsirmata iti kappia, akaykaysa tayo koma ngarud ngarud iti panangidaton iti kararag nga agpaay iti daytoy.

              Prayer

                            Kenka O Dios a mangipapaay kadakami iti kinarag-o,

Kas maysa a komunidad dagiti mangisaysayangkat iti kinakappia babaen iti nagan ti anakMo, adda kadakami iti idadanag gapu kadagiti adda a saan a panagkikinnaawatan iti aglaw-law mi. Ammomi nga iti presensiyam ket masarakanmi iti kinarag-o ken kinatalged. Ket iti ‘yaasidegmi Kenka nga addaan kinapakumbaba, mariknami nga umapay kadakami dagitoy, ket malasinmi a sika laeng iti pagtataudan dagitoy a kinaimbag ken kinapudno. Ngem uray nu adda a mariknami iti kinatalna, saannakami koma a pagsardengen agingga nga adda dagiti kinaawan hustisiya ken saan a pagkikinnaawatan iti aglaw-lawmi. Tignayennakami kadi tapno dagiti sarita a maipanggep iti kappia ket maaramidda koma babaen iti misyonMo. Aramidennakami koma a kas instrumento iti kappiam. Amen.

Hymn of Prayer

Message: A Place of Prayer for All / Lugar iti Pagkararagan Dagiti Amin a Tattao

              Based on 1 Kings 8:1, 6, 10-11, 22-3

Disciples’ Generous Response

              Statement

              Mabalin a mangibingay iti maysa a testimonyo maipapan iti pannakarikna iti parabur ti Dios.

Iti paset iti Disciples’ Generous Response tayo, ket isu manen iti panangi-focus tayo iti kalikagum tayo iti kalikagum iti Dios kadatayo, kasta iti puso tayo iti puso iti Dios.

Iti intayo panangibingay kadagiti daton tayo, daytoy iti gundaway tapno ipaayan tayo iti panagyaman ti Dios gapu kadagiti paraburna kadatayo a kas sagotna. Panunuten tayo koma nu kasano iti isusungbat tayo kadagitoy a parabur ken sagsagotna kadatayo. Laglagipentayo a nu maawatan tayo iti panagayat iti Dios a dagiti paraburna ket ipapaayna nga awan iti subadna, mabalin tayo met iti sumungbat kadagitoy babaen iti intayo panagyaman a babaen iti intayo met panangibingay kadagitoy.

              Blessing and Receiving of Mission Tithes

Hymn of Sending Forth

              172 God Is Calling

Benediction

Response

Postlude

HYMNS

87 Come, Thou Fount of Every Blessing
 
Come, thou Fount of every blessing,
tune my heart to sing thy grace;
streams of mercy, never ceasing,
call for songs of loudest praise.
Teach me some melodious sonnet,
sung by flaming tongues above;
praise the mount—I’m fixed upon it—
mount of thy redeeming love.
 
Here I raise my Ebenezer;
hither by thy help I’ve come;
and I hope, by thy good pleasure,
safely to arrive at home.
Jesus sought me when a stranger,
wand’ring from the fold of God;
he, to rescue me from danger,
interposed his precious blood.
 
Oh, to grace how great a debtor
daily I’m constrained to be!
Let thy goodness, like a fetter,
bind my wand’ring heart to thee.
Prone to wander, Lord, I feel it,
prone to leave the God I love;
here’s my heart, O take and seal it,
seal it for thy courts above.
Amen.
 
172 God Is Calling
 
God is calling through the whisper
of the Spirit’s deepest sighs;
through the thrill of sudden beauties
that can catch us by surprise.
Flash of lightning, crash of thunder;
hush of stillness, rush of wonder:
God is calling—can you hear?
 
God is calling through the voices
of our neighbors’ urgent prayers:
through their longing for redemption
and for rescue from despair.
Place of hurt or face of needing;
strident cry or silent pleading:
God is calling—can you hear?
 
God is calling through the music
of sublime and human arts:
through the hymns of earth and angels,
and the carols of our hearts.
Lift of joy and gift of singing;
days and nights our praises bringing:
God is calling—and we hear!

 

77  UMAY KAYO AMIN
(Come Ye That Love The Lord)

Umaycayo amin,
Nga agayat ti Dios,
Agkantatay’ agtutunos,
Panagdaydayaw ken Jesus,
Nagannat’natan-oc,
Trononat’ nalibnos.

 

Coro:
Agpagpagnatayo, 
Dalan agturong ‘diay ngato,
Diay Sion ayan ti Dios Apo,
Pacasaran ti rag-o.


Adu a tattao,
Dida ammot’ Apo,
Ngem dacay a macaammo
Naganna iracuracyo,
Buyuganyot’ rag-o,
Buyuganyot’ rag-o.

 

Uray payen ita,
A ditay pay dimteng,
Idiay daga namayengmeng,
Mabalinen a say-upen
Ti ayamuomna,
Ti Gloria a taeng.

 

Ditay’ ngad’ mamingga,
A mangicancanta,
Nagan ni Jesus nangina,
Rigrigat lipaten ida,
Inton madamdama,
Sumrectay’ diay Gloria.

Ordinary Time (Proper 16)

1 KINGS 8:1, 6, 10-11, 22-30, 41-43


1Ang pinuno ng Israel at ang mga pinuno ng mga lipi at ng mga angkan ng Israel ay ipinatawag ni Solomon sa Jerusalem upang kunin ang Kaban ng Tipan sa Zion, ang lunsod ni David.

6Pagkatapos, ipinasok ng mga pari ang Kaban ng Tipan sa Dakong Kabanal-banalan, at inilagay sa ilalim ng mga pakpak ng mga kerubin.

10Pagkalabas ng mga pari, ang Templo'y napuno ng ulap; 11kaya't hindi sila makapagpatuloy ng gawain sa loob. Ang Templo'y napuno ng kaluwalhatian ni Yahweh.

22Pagkatapos nito, sa harapan pa rin ng buong bayan, tumayo si Solomon sa harap ng altar. Itinaas niya ang mga kamay, 23at nanalangin ng ganito:

“Yahweh, Diyos ng Israel, sa langit at sa lupa'y walang ibang Diyos na tulad ninyo. Tapat kayo sa inyong mga pangako sa inyong mga alipin; wagas ang pag-ibig na ipinadarama ninyo sa kanila habang sila'y nananatiling tapat sa inyo. 24Tinupad ninyo ang inyong pangako sa aking amang si David; ang ipinangako ninyo noon ay tinupad ninyo ngayon. 25Kaya nga Yahweh, ipagpatuloy ninyong tuparin ang inyong pangako kay David na sa habang panahon ay magmumula sa kanyang angkan ang maghahari sa Israel, kung sila'y mananatiling tapat sa inyo gaya ng ginawa niya. 26Pagtibayin ninyo, Diyos ng Israel, ang mga pangakong binitiwan ninyo sa aking amang si David na inyong alipin.

27“Maaari bang manirahan sa lupa ang Diyos? Kung ang langit, ang kataas-taasang langit, ay di sapat na maging tahanan ninyo, ito pa kayang hamak na templo na aking itinayo! 28Gayunman, pakinggan ninyo ang dalangin at pagsamo ng inyong alipin, O Yahweh, aking Diyos. Dinggin ninyo sa araw na ito ang panawagan ng inyong alipin. 29Huwag ninyong iwaglit sa inyong paningin araw-gabi ang Templong ito, yamang kayo ang maysabi na ang pangalan ninyo'y mamamalagi rito. Sa gayon maririnig ninyo ang bawat dalangin ng inyong alipin tuwing mananalangin sa lugar na ito.

30“Pakinggan po ninyo ang inyong lingkod at ang inyong bayang Israel tuwing kami'y mananalanging paharap sa lugar na ito. Pakinggan ninyo kami buhat sa inyong tahanan sa langit at patawarin ninyo kami!

41-42“Kung ang isang dayuhan na mula pa sa malayong lugar na nakarinig ng kadakilaan ng inyong pangalan at mga kabutihang ginawa ninyo para sa inyong bayang Israel ay nanirahan sa bayang ito at nagsadya sa Templong ito upang manalangin, 43pakinggan ninyo siya buhat sa langit na inyong tahanan, at ipagkaloob ang kanyang hinihiling. Sa gayon, makikilala ng lahat ng tao sa buong mundo ang inyong pangalan at sila'y sasamba sa inyo, tulad ng Israel. Malalaman nilang dito sa Templong ito na aking itinayo, ang inyong pangalan ay dapat sambahin.

Exploring of the Scripture

Pagkatapos ng Exodo mula sa Ehipto, ang mga Hebreo ay gumamit ng isang tolda gaya ng isang Tabernakulo sa ilang o parang bilang naglalarawan sa presensiya ng Diyos sa kanilang paglalakbay. Sa loob nito ay ang Kaban ng Tiban na siya namang naglalaman ng mga kautusan mula kay Moses. Ang Kabang ito ang siyang naging kasa-kasama nila maging sa kanilang pakikipaglaban hanggang sa sila ay manatili sa Canaan, at ito ang siyang naging sentro na sumisimbolo sa kanilang relihiyon. Pagkatapo pag-isahin ni David ang mga tribu, ninais niyang gumawa ng isang permanenting templo upang dito ilalagak ang Kaban upang parangalan ang kaniyang sarili at ang Diyos. Ngunit nangusap sa kaniya ang Diyos sa pamamagitan ni propetang Natan na nagsabi sa kaniya na ang gagawa ng templo ay magmumula sa kaniyang lipi.

Sa bahaging ito ng banal na kasulatan ang pangitaing ito ay ipinagdiriwang ni haring Solomon. Sa pamamagitan ng napakalaking halaga at hirap ng mga taong gumawa, naitayo ang Templo ni Solomon sa gawing hilaga ng lunsod ni David. Marami sa mga historian ang nagsasabing ito na ang pangunahing tagumpay sa paghaharini Solomon. Sa mga huling henerasyon naging maalamat ang yaman ng Templo ni Solomon. Lumawak pa ang naging pagpapahalaga sa Templo. Noong ipinanganak si Hesus, itinayo rin ni Haring Herod ang pangalawang templo, na siyang namang sumisimbolo sa bansa ng mga Hudyo.

Ang pakakatalaga ng bagong Templo ni Solomon ay sinimulan sa pamamagitan pagdadala rito sa Kaban ng Tipan mula sa lunsod ni David at inilagak ito sa loob ng santuwaryo. Nagtipon-tipon ang mga Tribo upang saksihan ang prosisyon at pagkakatalaga rito. Ang mga pari ang siyang nagdala ng Kaban. Pagkatapos, ipinasok ng mga pari ang Kaban ng Tipan sa Dakong Kabanal-banalan, at inilagay sa ilalim ng mga pakpak ng mga kerubin (rebolto ng mga anghel) napuno ng usok ang lugar na siyang sumisimbolo sa presensiya ng Diyos at nga kaniyang gloria. (v.10-11). Pinaniniwalaan ng mga tao na ang Diyos ay literal na nakatira sa templo at dito na nananatili sa kabanalbanalang lugar na ito.

Ang mga nalalabi pang bahagi ng ating teksto ay ang panalangin ni Solomon sa pagtatalaga sa Templo. Pinapurihan niya ang Diyos at itinuon niya ang panalangin sa naging kasunduan ng Diyos kay David, kung saan ipinangako ng Diyos kay David na manggagaling sa kaniyang angkan ang magiging hari ng Israel magpakailanman. Ipinapakahulugan ni Solomon na ang ibig sabihin nito ay magpapatuloy at hindi mapuputol ang dinastiya muna sa ama niyang si David. Ngunit binanggit din niya ang tungkol sa kondisyun na kinakailangang maging tapat ang mga anak ng Diyos, isang paala-ala maging sa orihinal na kasunduan ng Diyos kay Abraham. (“Ako ang Inyong Diyos, at kayo ang aking bansa”).

Sa bahagi ng talata 27-30, maaaring ito ay naglalarawan din ng kasulatan mula sa Deuteronomio sa kapanahunan ng pagkakabihag mula sa Babilonya. “Kung ang langit, ang kataas-taasang langit, ay di sapat na maging tahanan ninyo, ito pa kayang hamak na templo na aking itinayo!”. Sa pamamagitan ni propeta Ezekiel na siyang nagsabi na ang Diyos ay hindi naka-angkla sa iisang lugar, na ang Diyos ay hindi naiwan mula sa Jerusalem. Ngunit sa bahagi ng ating talaga ngayon, ang ideyang ito ay nabanggit mula sa panalangin ni Solomon.

Sa talata ng 1 Mga Hari 8:29-30, ang pangalan ng Diyos ay siyang nananatili sa Dakong Kabanal-banalan (Santuary), at hindi ang Panginoon mismo. Maaaring ang mga tao ay tumawag sa pangalan ng Diyos, kung saan ito ay sa pamamagitan ng katangian at mabuting gawain ng Diyos. Maaaring manalangin at tumawag ang mga tao sa Diyos at sila ay napapakinggan nito. Sa makatuwid dapat ay nalalaman at nauunawaan natin na ang Diyos ay hindi lamang limitado sa iisang lugar o sa isang Templo o gusali.  Ang tekstong ito, ay naglalaan ng pagkakatuwid sa idea sa napakataas pagtingin sa isang Templo, na Diyos ay nanatili sa o matatagpuan lamang sa iisang lugar.

Central Ideas

1.       Ipinagawa ni Solomon ang isang Templong pinapangarap ni David. Ito ang napakahalagang konribusyon ni Solomon.

2.       Inilipat ang Kaban mula sa tolda ng tabernakulo mula sa lunsod ni David sa isang bagong templo, kasama ang mga ibat-ibang lider at mga taong siyang naging saksi sa prosisyon.

3.       Ang paniwala ng mga tao ay literal na ang Diyos ay nanatili sa Dakong Kabanal-banalan ng templo.

4.       Sa mga huling siglo, pinapatunayan ng mga Israelita na ang Diyos ay hindi lamang naka-angkla sa iisang lokasyon at naririnig niya ang kanilang mga panalangin sa kahit saan mang bahagi sila nanalangin.

 

Question to Consider

1.       Sa palagay mo, anu-ano ang mga pinakamahahalagang kontribusyon para sa misyon ni Jesu-Kristo sa pagkakataguyod ng kaharian ng Diyos dito sa lupa?

2.       Papaanong ang Templo ni Solomon ay magiging isang biyaya o panganib sa buhay ng mga Israelita?

3.       Ano ang kahalagan ng ating Templo mula sa Independence, Missouri para sa ating Iglesia at para sa buong mundo?

4.       Paano mo maipaliliwanag na ang Diyos ay maaaring matagpuan sa mga sagradong lugar gaya ng Templo, simbahan, at mga campgrounds, ngunit hindi limitado sa iisang lugar at pagkakataon?

5.       Bakit kinakailangan nating magkapagtalaga ng mga sagradong lugar?


Popular Posts

Hello more...